Son Bahar Bir İnsan Olsaydı

                                                    Sonbahar Bir İnsan Olsaydı 

Soğuk henüz iliklerinize işlemedi değil mi ? Mühim değil , yakındır. Sonbaharın hem sevilmesinin hem de sevilmemesinin sebebidir bu belli belirsiz tavırları. Kararsızlıklarla dolu bir mevsim , her yıl tekrarı olan film gibi .Bazı insanların bazı bazı halleri gibi.Bazen günaşırı bazen aynı günün farklı saatleri belirsizlikleriyle dolu insan misali.Bir anı bir diğer anını tutmaz. Bu kararsızlığı, belirsizliği aniden de göstermez ,fiyakasını bozmadan usul usul …Böyle mevsim mi olur kardeşim ? diye yakınmalarınızı duyar gibiyim . “Böyle mevsime yakınıyorsunuz da böyle insanlara neden kıyamıyorusunuz” diye sorma hakkı tanırsınız o zaman sonbahara.Sabahınızı aydınlatan bir mesajla güne başladıktan sonra gün daha bitmeden hiç mi fırtınaya yakalanmadınız mı diye sorarsa cevapsız kalmak acizlik değil midir ? Cevapsız kalmayasanız sakın ha . Her fırtınanın ardından güneş tekrar boy gösterir,tıpkı sonbahar gibi. Mevsimlerin en kararsız ve en insanıdır bu yüzden.Süprizlerle doludur yani , herşey güzel giderken hayat aksi yöne kırabilir dümenini ya da tam tersi hiç ummadığınız bir anda raydan çıkan trenin yolunu tekrar bulması gibi sevindirebilir sizi. Hem umut hem de umutsuzluğun mevsim halidir yani sonbahar.Sabırsız insanların mevsimi değildir o yüzden . Yani çoğu insanın mevsimi değildir.Çünkü hayat akıp giderken beklemeye tahammül edebilmek gibi marifetlerimizden soyutlanmışızdır. Arafta gibi hissedersiniz bazı bazı , ya sabır çektirir ya bela okutur kendine .Böyle de barışıktır kendiyle mevsimlerin en kaprislisi.Ya bu doğanın bir mesajıysa biz Ademoğullarına…Her şeye hazırlık yapmamızı öğütlüyor ise bu mevsimlerin en öğretmeni …Eğer öğretmen olsaydı bu mevsim ne olurdu acaba ilk öğüdü ? İnsan olsaydı en kararsız ,en çabul fikir değiştiren biri oluyor ise öğretmen olarak ilk öğüdü kendini size kötülemek olmaz mıydı ? Benden , benim gibi insanlardan uzak durun illa ki yakınlaşacaksanız tedbirli olun ,gözünüzü açın demez miydi ? Uyarısını illa ki yapardı ,bir öğretmenin vazifesi gibi…Ama bu da ona göre bir davranış değildir zira en kibirlisidir mevsimlerin.Kendi nasıl isterse insanları da ona mahkum ederdi.Bugün yağmur yağacak dese –mevsimlerin en diktatörü- kimse sesini çıkarmadan şemsiyesini, yağmurluğunu alıp çıkardı yoluna.Ama kesin bir gerçek var ki doğa kimseye sırtını dönmez ve bu yüzden acıma duygusu çöker birden mevsimlerin en duygusalına.Sonbahar bir insan olsaydı eğer şüphesiz en çok güvenmek isteyeceğiniz ama hep acabalarla kafanızı meşgul eden biri olurdu . Son bahar bir insan olsaydı sizinle yola çıkar ancak ilk yol ayrımında yani sizin en çok güveneceğiniz zaman bırakırdı sizi. Son bahar bir insan olsaydı radyo programında çalışıp sizin en çok sevdiğiniz şarkıyı bildiği halde sürekli bir sonraki sizin parçanız sizin seçtiğiniz parça diyerek umut verip program sonunda özür bile dilemeden yayını kapatırdı.Sonbahar bir insan olsaydı “neden böylesin” sorusuna “tabiatım böyle, tıpkı insanoğlu gibi” derdi.Belki de bende birinin sonbaharıyımdır.Kim bilir belki de bunu okuyanın sonbaharıyımdır ya da belki bunu okuyan benim sonbaharımdır.Kim bilir…